درس اول پايه نهم: آفرينش همه تنبيه خداوند دل است

آفرينش همه تنبيه خداوند دل است

قالب شعر : قصيده

شعر از : سعدي

• بامدادي كه تفاوت نكند ليل و نهار                  خوش بود دامن صحرا و تماشاي بهار

معني :

در صبح زود اوّل بهار كه طول شب و روز آن يكسان است ، رفتن به صحرا و تماشاي كردن گل هاي زيباي بهاري ، لذّت بخش است.

لغت :

بامداد : صبح زود / ليل : شب / نهار : روز

آرايه : ليل و نهار : تضاد / بهار و نهار : جناس

• آفرينش همه تنبيه خداوند دل است               دل ندارد كه ندارد به خداوند اقرار

معني : تمام پديده هاي آفرينش براي آگاه كردن انسان هاي عارف است و اگر كسي وجود خدا را انكار كند و به خدا ايمان نياورد ، ذوق و احساسي ندارد.

لغت : آفرينش :  آفريده هاي جهان / تنبيه : هوشيار كردن / خداوند دل : صاحب دل ( انسان عارف ) / دل در مصراع دوم : احساس و عاطفه / اقرار : اعتراف

آرايه ها : واج آرايي « د » / كه و به : جناس / دل : مجازاً احساس و عاطفه

نكته دستوري : آفرينش : مشتق / كه در مصراع دوم به معني كسي كه ، ضمير مبهم است / همه : بدل